Centralna Wojskowa Przychodnia Lekarska „CePeLek” w Warszawie została powołana tuż po II wojnie światowej, w lutym 1945 roku. W obchodach jubileuszu 75-lecia placówki, które odbyły się 23 października 2020 r. w stolicy, udział wziął Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Podczas uroczystości w gmachu przychodni przy ul. Koszykowej odsłonięta została tablica poświęcona jej twórcom oraz „tym, którzy przez kolejne lata rozwijali ją dla potrzeb i ku chwale wojskowej służby zdrowia oraz naszej umiłowanej Ojczyzny”. W uznaniu szczególnych zasług Szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk uhonorował medalem „Pro Bono Poloniae” p.o. Dyrektora przychodni lek. Władysława Wójcika. Medalem „Pro Patria” odznaczony został lek. Krzysztof Nowicki. Z rąk kierownictwa przychodni minister Kasprzyk otrzymał pamiątkowy medal.

– 75 lat pracy i służby na rzecz obywateli Rzeczypospolitej Polskiej oraz na rzecz poprawy zdrowia, a często ratowania życia tym, którym zawdzięczamy wszystko, czyli wolność i niepodległość. Przy okazji tego jubileuszu składam na ręce Pana Dyrektora serdeczne podziękowania za pomoc okazywaną przez Centralną Wojskową Przychodnię Lekarską kombatantom – tym , którzy nie zadawali pytań, czy warto poświęcić swoje zdrowie i życie w czasie, kiedy Ojczyzna była w największym niebezpieczeństwie: podczas II wojny światowej – powiedział Szef Urzędu, przypominając postać lek. por. Ładysława Piotrowskiego, w hołdzie któremu odsłonięto tablicę na fasadzie budynku przychodni:

– Jednym z przykładów tego, że w sytuacji tragicznej nie można zadawać pytań „po co?”, „dlaczego?” i „za ile?”, był por. Ładysław Piotrowski. Pozostał on zawsze wierny swoim pacjentom, a w szczególności tym z nich, którzy odnieśli rany w Powstaniu Warszawskim. Sam zginął dwa tygodnie po wybuchu walk, 14 sierpnia 1944 roku. Doktor Piotrowski, podobnie jak personel Centralnej Wojskowej Przychodni Lekarskiej, uważał, iż nie jest to tylko praca, ale służba na rzecz bliźniego i współobywatela – tego, który pomocy potrzebuje w każdej sytuacji. Chcemy od was uczyć się, jak traktować swój zawód jako służbę wspólnocie, obywatelom i bliźniemu – zakończył Jan Józef Kasprzyk.

Porucznik Ładysław Piotrowski był ordynatorem działającej wówczas w gmachu przy ul. Koszykowej Szkoły Pielęgniarskiej (filii Szpitala Dzieciątka Jezus). Zginął w czasie Powstania Warszawskiego, pełniąc służbę medyczną na II piętrze budynku (został zastrzelony przez snajpera niemieckiego podczas obchodu). Odsłonięcia tablicy poświęconej pamięci bohaterskiego lekarza dokonał jego syn, Pan Wojciech Piotrowski, który specjalnie na tę okazje przyjechał z zagranicy. Jak sam przyznał, nie miał możliwości zapamiętać ojca, gdyż w momencie jego śmierci miał zaledwie dwa lata. Piątkowe obchody były dla niego jednak niezwykle wzruszające.

Na zakończenie uroczystości przy ul. Koszykowej złożono wieńce i wiązanki kwiatów pod ostatnią z wymienionych tablic. W obchodach udział wzięli przedstawiciele władz państwowych, w tym Wicemarszałek Sejmu RP Małgorzata Gosiewska oraz Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, przedstawiciele Wojska Polskiego, m.in. reprezentujący Dowódcę Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. bryg. Adam Marczak oraz płk w st. spocz. Bronisław Maciaszczyk ps. „Józef” – weteran Powstania Warszawskiego, a także pracownicy CWPL „CePeLek”.

--

Budynek obecnej Centralnej Wojskowej Przychodni Lekarskiej przy ul. Koszykowej 78 (przed wojną Koszykowa nr 2) został wzniesiony w latach 1927-28 przez znanego architekta profesora Romualda Gutta. Do roku 1945 mieściła się w nim Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa. 6 lutego 1945 roku Naczelny Dowódca Wojska Polskiego gen. Michał Rola-Żymierski wydał rozkaz utworzenia sześciu szpitali okręgowych i trzech szpitali garnizonowych. Jeden ze szpitali zajął budynek dawnej Szkoły, mieszczący się przy ul. Koszykowej 78.

Uroczyste otwarcie wyremontowanego Szpitala Ministerstwa Obrony Narodowej z Polikliniką nastąpiło 10 listopada 1945 roku. Szpital służył opieką lekarską w zakresie lecznictwa otwartego i zamkniętego oficerom oraz członkom ich rodzin i nie przyjmował żołnierzy służby zasadniczej. Był dobrze wyposażony pod względem technicznym i laboratoryjnym, a także kadrowym.

Przychodnia przy ul. Koszykowej 78, dzięki wysokiej jakości swoich usług, już dawno wrosła w świadomość warszawiaków jako miejsce szczególne, znane nie tylko środowisku wojskowych i ich rodzin. Dzięki umożliwieniu korzystania z jej usług medycznych wszystkim mieszkańcom Warszawy i okolic jest obecnie znaną i cenioną placówką.