Aktualności

Po 27 latach dowódca legendarnego batalionu Armii Krajowej „Zośka”, harcmistrz, obrońca Warszawy w 1939 r. i uczestnik Powstania Warszawskiego kpt. Ryszard Białous ps. „Jerzy”, zgodnie ze swą ostatnią wolą, spoczął wśród swoich żołnierzy na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

W uroczystościach pogrzebowych, które rozpoczęły się w środę, 31 lipca 2019 r. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie od Mszy św. sprawowanej przez ordynariusza polowego bp. Józefa Guzdka, udział wzięli przedstawiciele najwyższych władz państwowych, m.in. prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński, minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak oraz szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk, a także członkowie rodziny Kapitana: Jego syn oraz wnuk, weterani Armii Krajowej, w tym podkomendni kpt. Białousa z batalionu „Zośka”, żołnierze Wojska Polskiego, duchowieństwo, harcerze oraz licznie przybyli mieszkańcy Warszawy.

Podczas uroczystości pogrzebowych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach minister Błaszczak mianował pośmiertnie kapitana Białousa na wyższy stopień wojskowy. Akt mianowania na stopień pułkownika odebrał syn zmarłego w 1992 r. w Argentynie Ryszarda Białousa – Jerzy Białous. Natomiast prezydent Andrzej Duda odznaczył pośmiertnie bohaterskiego dowódcę „Zośki” Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. – To jest niezwykła chwila, sen o wolnej Polsce dopełnia się. Dla pana pułkownika Ryszarda Białousa marzenie o tym, aby Polska była niepodległa i żeby być w niej dzisiaj, właśnie się realizuje – powiedział prezydent. Głos zabrali również minister obrony narodowej, syn pułkownika oraz Lidia Markiewicz-Ziental ps. „Mała”, sanitariuszka batalionu „Zośka”, która wspominała walki swojego oddziału z sierpnia 1944 r. Ceremonię zakończyło złożenie wieńców na grobie bohatera.

–

Ryszard Białous ps. „Jerzy” – harcmistrz ZHP, instruktor Szarych Szeregów, żołnierz Armii Krajowej, dowódca harcerskiego batalionu „Zośka”, odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari – urodził się 4 kwietnia 1914 roku w Warszawie. Przed wojną działał w harcerstwie, ukończył kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Studiował Architekturę na Politechnice Warszawskiej. Po zmobilizowaniu walczył w obronie Warszawy w 8 Dywizji Piechoty. Po rozpoczęciu służby w konspiracji współtworzył program Szarych Szeregów. Po utworzeniu Kedywu Komendy Głównej AK został dowódcą Oddziału Specjalnego „Jerzy”, w którego skład wchodzili harcerze grup szturmowych.

W okresie powstania warszawskiego batalion „Zośka” walczył w Zgrupowaniu AK „Radosław”. Ze swoim batalionem Białous przeszedł cały szlak bojowy, a po upadku powstania trafił do niemieckiej niewoli. Po uwolnieniu przez Brytyjczyków został żołnierzem w 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej dowodzonej w tym czasie przez ppłk. Antoniego Szczerbo-Rawicza. Zmarł w 1992 roku.