17 lutego br. w Miechowie Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk upamiętnił 158. rocznicę Bitwy Miechowskiej, jednej z najtragiczniejszych i najkrwawszych bitew Powstania Styczniowego.

 

 

Uroczystość rozpoczęła się w Kaplicy św. Barbary na Cmentarzu Parafialnym. Mszę świętą w intencji uczestników bitwy z 17 lutego 1863 roku sprawowali miejscowy proboszcz Franciszek Siarek oraz kapelan Stanisław Latosiński.

 

– Bitwa przyniosła ogromne straty oddziałom powstańczym, bo w jej wyniku zginęło ponad 200 powstańców. Miechów zapłacił ogromną cenę za wsparcie Powstania Styczniowego. Spłonęło wtedy miasto. Moskale szaleli, bo nie wyobrażali sobie, że ktokolwiek może wystąpić przeciwko temu imperium, które na wieki miało tłamsić polskie dążenia niepodległościowe – mówił po zakończeniu nabożeństwa Jan Józef Kasprzyk.

 

– Nie można zrozumieć współczesnych dziejów bez wiedzy o Powstaniu Styczniowym, bo choć przegrane w sensie politycznym i militarnym, to jednak stało się ziarnem, z którego wyrosła wolna Polska. Ci którzy w sierpniu 1914 roku wkraczali do Miechowa jako Pierwsza Kompania Kadrowa, mieli świadomość i nie ukrywali tego, że stanowią kontynuację tego czynu zbrojnego, który został tak brutalnie przez Rosjan stłumiony. Oni nawet na sztandarach mieli ten napis, który zdobił powstańcze sztandary: „Boże zbaw Polskę!”  – podkreślił minister Kasprzyk.

 

Przy tej okazji Szef UdSKiOR uhonorował również osoby szczególnie zasłużone w krzewieniu tradycji niepodległościowych. Medalami „Pro Bono Poloniae” wyróżnieni zostali Stanisław Osmenda i Jan Czech-Kosiński. Ksiądz proboszcz Franciszek Siarek został odznaczony medalem „Pro Patria”.

 

Następnie uczestnicy uroczystości oddali hołd Powstańcom 1863 roku, składając kwiaty pod dwoma pomnikami usytuowanymi w miejscach, do których Rosjanie wrzucali poległych i rannych w Bitwie Miechowskiej Polaków – przed Pomnikiem Powstania Styczniowego oraz przed Pomnikiem z Orłem.

 

W obchodach, oprócz Szefa UdSKiOR, uczestniczyli: Wicewojewoda Małopolski Ryszard Pagacz, Starosta Powiatu Miechowskiego Jacek Kobyłka, Burmistrz Dariusz Marczewski, Przewodniczący Rady Miejskiej Zenon Czekaj, Prezes Stowarzyszenia Miłośników Odnowy Zabytków w Miechowie Michał Biernacki, a także harcerze, poczty sztandarowe oraz okoliczni mieszkańcy.

 

--

Bitwa pod Miechowem (Miechów, 17 lutego 1863) – bitwa pomiędzy oddziałami polskimi a wojskami rosyjskimi podczas Powstania Styczniowego.

 

Bitwa stoczona przez liczący ok. 1500 ludzi oddział pułkownika Apolinarego Kurowskiego, który wyruszył z Ojcowa w kierunku operującego w Kieleckiem Mariana Langiewicza celem przełamania zorganizowanej przez Rosjan blokady na tym kierunku. Po drodze starł się z rosyjskim zgrupowaniem kontrolującym szosę Kraków – Kielce. Walka przeniosła się do miasta, w którym znajdował się silny garnizon. Miechowa nie udało się zdobyć i cała tzw. „wyprawa na Miechów” zakończyła się fiaskiem. Rosjanie stracili ok. 80 zabitych i rannych, straty polskie były większe i wyniosły co najmniej 130 powstańców, osłabiając nadto ducha w początkowym stadium powstania.

 

W 1917 roku w Miechowie, na środku rynku, w miejscu studni do której Rosjanie wrzucali zabitych i rannych po bitwie miechowskiej Powstańców, został wystawiony pomnik w kształcie obelisku, zwieńczony orłem zrywającym się do lotu. Obecnie na postumencie zobaczyć możemy płaskorzeźbiony krzyż w wieńcu laurowym. Wokół cokołu z piaskowca rozmieszczono cztery żeliwne tablice zawierające intencje postawienia pomnika.

 

W 1922 roku również na miejscowym cmentarzu postawiono pomnik ku czci poległych w bitwie miechowskiej 17 lutego 1863 roku. Upamiętnienie usytuowano w miejscu dawnego dołu z wapnem, do którego Rosjanie wrzucali po bitwie ciała martwych i rannych Powstańców. Monument zdobi krzyż i metalowa płaskorzeźba z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej. Pomnik Powstania Styczniowego został ostatnio poddany gruntownym pracom renowacyjnym, które zostały ukończone w październiku 2020 roku.

 

źródło: twojahistoria.pl/UdSKiOR/miechow.eu