Urodził się 100 lat temu w Jagninie, pod Sandomierzem. Podczas wojny przeżył egzekucję, a po jej zakończeniu brutalne represje i stalinowskie więzienia. Dramatyczne doświadczenia nie zachwiały jednak jego patriotyzmu. W miniony poniedziałek, 25 kwietnia br. swoje setne urodziny świętował płk Jan Górski. W tym szczególnym dniu jubilatowi towarzyszył m.in. minister Jan Józef Kasprzyk, który uhonorował go Medalem „Obrońcy Ojczyzny 1939-1945”.
Uroczystość jubileuszowa Jana Górskiego została zorganizowana w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu. Życzenia i gratulacje pułkownikowi złożyli przedstawiciele władz oraz instytucji państwowych, a także samorządu. Obecni byli m.in. szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan J. Kasprzyk, poseł Witold Czarnecki, wojewoda wielkopolski Michał Zieliński, marszałek województwa wielkopolskiego Marek Woźniak, wiceprezydent Poznania Mariusz Wiśniewski, wiceprzewodnicząca Rady Miasta Poznania Agnieszka Lewandowska, dyrektor poznańskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Rafał Reczek, a także dowódcy i oficerowie Sił Zbrojnych RP. W jubileuszu uczestniczyli ponadto przyjaciele i współpracownicy pułkownika Górskiego z organizacji kombatanckich i stowarzyszeń historycznych.
Podczas uroczystości szef UdSKiOR uhonorował jubilata pamiątkowym medalem „Obrońcy Ojczyzny 1939-1945”. Odznaczenie wręczył wraz z wojewodą wielkopolskim M. Zielińskim.
- W życiu Pana pułkownika jak w soczewce skupia się nasza historia. Jego życiorys jest też przykładem dla nas wszystkich tu obecnych oraz pokoleń, które przyjdą po nas, jak warto być człowiekiem służącym nie sobie, ale wspólnocie, jaką jest naród i państwo – mówił potem minister Kasprzyk.
--
Pułkownik Jan Górski urodził się 15 kwietnia 1922 r. jako syn właścicieli majątku Jagnin pod Sandomierzem. Maturę zdał na tajnych kompletach w 1942 r. We wrześniu tego samego roku, po zaprzysiężeniu do ZWZ, rozpoczął działalność konspiracyjną jako łącznik. Jednocześnie został skierowany na kurs podchorążych, który ukończył w marcu 1943 r. ze stopniem kaprala podchorążego. W maju 1943 r. po naradzie obwodu AK został złapany przez bojówkę Armii Ludowej i miał zostać rozstrzelany na mocy wyroku śmierci z 8 maja 1943 r. Pomimo wykonanej egzekucji udało mu się cudem przeżyć i schronić w bezpiecznym miejscu. Po zakończeniu leczenia skierował się do partyzanckiego oddziału Barwy Białe w Obwodzie Opatów. Podczas akcji „Burza” służył w V kompanii 2. Pułku Piechoty Legionów. Okres walki partyzanckiej ukończył w roli dowódcy plutonu. Po wojnie został uwięziony przez Urząd Bezpieczeństwa w 1945 i 1946 r. za przynależność do WINu i ZHP. W 1946 r. wyjechał do Poznania i podjął studia najpierw na Akademii Handlowej, a potem na Akademii Medycznej. Podczas studiów na Akademii Handlowej w Poznaniu, z jego inicjatywy, powstał Akademicki Legion Pracy. Zrzeszeni tam studenci odgruzowywali Poznań zniszczony w czasie działań wojennych. W 1949 r. został aresztowany ponownie i oskarżony o współpracę z AK i Niemcami. Został przewieziony do Kielc i po brutalnym przesłuchaniu, za odmowę podpisania wymuszonych zeznań, zamknięty na 10 dni w karcerze. Po półrocznym śledztwie został skazany w pokazowym procesie na karę śmierci. Na początku 1951 r. zamieniono najwyższy wyrok na dożywocie. Po nadzwyczajnej rewizji i ponownym procesie został zwolniony w 1957 r. Dopiero Sąd Karny III RP unieważnił wyrok. Jan Górski powrócił do Poznania i ukończył studia medyczne. Został specjalistą w zakresie chorób płucnych, odznaczonym za walkę z gruźlicą. W 1989 r. współtworzył Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, od 2002 r. jest prezesem Okręgu Wielkopolska.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
