Jednym z zadań Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych jest udział w procesie honorowania kombatantów orderami i odznaczeniami za ich zasługi w działalności społecznej w organizacjach kombatanckich. Wnioski o nadanie orderów i odznaczeń dotyczące takich osób kierują do Urzędu naczelne władze związków i stowarzyszeń kombatanckich. Ordery i odznaczenia nadaje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.

 

Prezydent nadaje ordery:

  • z własnej inicjatywy,
  • na wniosek Prezesa Rady Ministrów,
  • na wniosek Kapituł Orderów.

Prezydent nadaje odznaczenia:

  • z własnej inicjatywy,
  • na wniosek Prezesa Rady Ministrów,
  • na wniosek ministrów i kierowników urzędów centralnych,
  • na wniosek wojewodów.

Uprawnione organy mogą występować do Prezydenta z inicjatywy:

  • własnej i jednostek organizacyjnych im podległych,
  • organów samorządowych,
  • władz naczelnych organizacji społecznych.

Zgodnie z przepisami ustawy o orderach i odznaczeniach, ordery i odznaczenia wojenne nadawane są tylko w czasie wojny lub nie później niż przez pięć lat od jej zakończenia.

 

Potwierdza to ustawa Przepisy wprowadzające ustawę o orderach i odznaczeniach, uchylające przepisy o tytułach honorowych oraz zmieniające niektóre ustawy mówiąca, iż z dniem jej wejścia w życie uznaje się za zakończone nadawanie: orderów i odznaczeń wojennych za dotychczasowe zasługi oraz niektórych odznaczeń o charakterze wojskowym nadawanych za zasługi w latach 1939-1945. Z dniem 8 maja 1999 roku zakończone zostało nadawanie innych odznaczeń o charakterze wojskowym upamiętniających zasługi z lat walki o niepodległość w XX wieku.

 

 

Medal „Za zasługi dla obronności kraju” w czasie pokoju może być nadany m.in. osobom, które:

  • wykazały męstwo lub odwagę w bezpośrednim działaniu związanym z obronnością kraju
  • posiadają szczególne zasługi wychowania wojskowego,
  • swoją pracą zawodową lub działalnością w organizacjach społecznych znacznie przyczyniły się do rozwoju i umocnienia systemu obronnego kraju.

wnioskiem o nadanie tego medalu mogą występować:

  • ministrowie i kierownicy urzędów centralnych,
  • wojewodowie,
  • władze naczelne organizacji społecznych,
  • szefowie instytucji centralnych MON oraz dowódcy okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych.

 

 

Krzyż Zesłańców Sybiru został ustanowiony ustawą z dnia 17 października 2003 r. o ustanowieniu Krzyża Zesłańców Sybiru (Dz.U.2003 nr 225 poz. 2230)  jako wyraz narodowej pamięci o obywatelach polskich deportowanych w latach 1939-1956 na Syberię, do Kazachstanu i północnej Rosji, w hołdzie dla ich męczeństwa oraz wierności ideałom wolności i niepodległości. Może być on nadawany:

  • osobom, które w chwili deportacji posiadały obywatelstwo polskie oraz dzieciom tych osób urodzonym na zesłaniu,
  • osobom, które więzione w łagrach, obozach, i miejscach zsyłek jako obywatele polscy, w chwili nadawania im Krzyża posiadają obywatelstwo innego państwa.

Krzyż nadaje Prezydent RP na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Wniosek o nadanie Krzyża osobie nie posiadającej obywatelstwa polskiego lub zamieszkałej stale za granicą przedstawia Prezydentowi minister właściwy do spraw zagranicznych. Wymienieni ministrowie przedstawiają wnioski z własnej inicjatywy lub z inicjatywy związków i stowarzyszeń kombatanckich.

 

Informacja na temat przygotowania wniosku dotyczącego nadania Krzyża Zesłańców Sybiru


nr 9 (405) Wrzesień 2024

Kombatant 092024 ok