W pogrzebie zasłużonej kombatantki i działaczki organizacji kombatanckich 11 października 2016 r. wziął udział p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk. Na mszy żałobnej w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie żegnali mjr. Eugenię Marię Cegielską kombatanci, a przede wszystkim jej koleżanki-podkomendne ze środowiska byłych jeńców stalagu Oberlangen.

Pani major miała zawsze ogromne poczucie troski i konieczności opieki nad swoimi podkomendnymi. Miałem zaszczyt w tym roku razem z Panią Marią i, jak same o sobie mówią, „dziewczętami z Oberlangen” być właśnie tam w Oberlangen na terenie dawnego obozu. Widziało się tę troskę i to, że Pani major nigdy z tej roli dowódcy nie wyszła. Że Ona do końca swoich dni jest dowódcą tych dzielnych niewiast walczących o wolność Polski, a potem znajdujących się w niewoli. To było niezwykłe uczucie zobaczyć jak po 71 latach od wyzwolenia obozu podkomendne Pani major prężą się przed nią na baczność. Pani Cegielska była dobrym duchem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Przez lata zasiadająca w Radzie do Spraw Kombatantów przy Szefie Urzędu, przez wiele lat wspierająca działania na rzecz weteranów i dbająca o to, by środowisko I Dywizji Pancernej, aby środowisko związane z Powstaniem Warszawskim i kobiet byłych jeńców Oberlangen mogły się spotykać i aby żadnemu kombatantowi należącemu do tego środowiska nie stała się krzywda. Za tę troskę, za tę opiekę bardzo dzisiaj dziękujemy. Ojciec polskiej poezji Jan Kochanowski napisał „A jeśli komu droga otwarta do nieba, Tym, co służą Ojczyźnie wątpić nie potrzeba”. A zatem nikt z nas nie wątpi, że Pani Maria przekroczyła, jak to powiedział dzisiaj ksiądz w homilii, próg wieczności w dniu, w którym obchodziliśmy rocznicę zakończenia walk powstańczej Warszawy i zameldowała się Panu Bogu – wspominał zmarłą podczas mszy żałobnej p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Pani mjr Eugenia Maria Cegielska została pochowana na warszawskich Powązkach Wojskowych z udziałem wojskowej asysty honorowej.

ŚP mjr Eugenia Maria Cegielska ps. „Anita” (10 grudnia 1925 r. – 2 października 2016 r.) była od 1943 roku żołnierzem Narodowej Organizacji Wojskowej. Walczyła w Powstaniu Warszawskim od 1 sierpnia 1944 roku w składzie Batalionu Armii Krajowej „Iwo”, a od 12 września 1944 roku w składzie Batalionu AK „Ostoja”, w Podobwodzie Śródmieście Południowe. Uczestniczyła w walkach w rejonie ulic: Natolińskiej, Szopena, Hożej oraz Alej Jerozolimskich. Po upadku Powstania więziona w obozie przejściowym w Ożarowie oraz Stalagu X B Sandbostel. W grudniu 1944 roku przewieziona do Stalagu VI C Oberlangen, gdzie pełniła funkcję drużynowej Wojskowej Służby Kobiet. Oswobodzona wraz z koleżankami w kwietniu 1945 roku przez oddziały 1. Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka. Od maja do września 1945 roku komendantka 3. kompanii WSK w Niederlangen. Wieloletnia członkini Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Przewodnicząca Środowiska „Oberlangen” przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej, członkini Prezydium Zarządu Głównego ŚZŻAK oraz Prezydium Zarządu Głównego Krajowego Związku Byłych Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Medalem „Pro Patria” i Medalem „Pro Memoria” oraz wieloma innymi odznaczeniami.